Ο λίθος ήταν γνωστός στην αρχαιότητα για τις ιδιαίτερες ηλεκτρικές του ιδιότητες. Θεωρείται ότι ενισχύει τις ψυχικές ικανότητες και τη διαίσθηση και ενθαρρύνει την προσωπική έκφραση και την επικοινωνία.
Η ονομασία του κυανίτη προέρχεται από το κυανό χρώμα του και του δόθηκε από τον Γερμανό γεωλόγο και ορυκτολόγο Abraham Gottlob Werner το 1789. Ο κυανίτης αποτελεί την επίσημη ονομασία του λίθου καθώς αναγνωρίζεται από τη Διεθνή Ένωση Ορυκτολογίας. Το δεύτερο όνομά του είναι Δισθενής και προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις δύο και σθένος, λόγω της μεταβλητής του σκληρότητας στις διάφορες διευθύνσεις του. Μέχρι και τον 20ο αιώνα, συχνά συγχέονταν με το ζαφείρι εξαιτίας του παρόμοιου χρώματος indigo.
Κάποιοι θρύλοι αναφέρουν ότι ο λίθος ήταν γνωστός από την αρχαιότητα για τις ιδιαίτερες ηλεκτρικές του ιδιότητες.
Ο κυανίτης είναι ισχυρός μεταδότης και ενισχυτής των ενεργειών υψηλής συχνότητας, δρώντας ενισχυτικά στις ψυχικές ικανότητες και τη διαίσθηση. Ενθαρρύνει την προσωπική έκφραση και την επικοινωνία. Διαλύει τις ψευδαισθήσεις, τον θυμό, την απόγνωση και το στρες. Δρα ως φυσικό αναλγητικό και μειώνει την πίεση.
Ανήκει στα Πυριτικά Ορυκτά στην ομάδα Νησοπυριτικά και στο τρικλινές κρυσταλλικό σύστημα. Είναι ορυκτό διαφανές και ημιδιαφανές με λάμψη υαλώδη, μαργαριτώδη, χρώματος συνήθως κυανού με πιο σκούρες αποχρώσεις στο κέντρο του κρυστάλλου.
Πηγές κυανίτη υπάρχουν στη Βραζιλία, τις ΗΠΑ, την Ελβετία, τη Ρωσία, τη Σερβία, την Ινδία, και την Κένυα. Στην Ελλάδα συναντάται στη Νάξο, στο Παρανέστι του Νομού Δράμας και τις Άνω Θέρμες του Νομού Ροδόπης.
